expo jaarprogramma kunstenaars Ko Keever contact KUNSTHALWEERT, museum voor hedendaagse kunst

Kunstenaars

Michiel Gieskes

Ik ben beeldhouwer. Hoogstwaarschijnlijk heeft het plastisch fysieke me als kind al het meest aangesproken. Aangestoken door een progressieve broeder op de lagere school, die begeesterd was door het Bauhaus (bleek mij later), heb ik het ritme van de beweging bij het uitvegen van het schoolbord door medeleerlingen leren waarderen. De abstractie van de werkelijkheid heeft me vanaf toen aangetrokken. Een artistiek klimaat thuis gaf dit gevoel bestendigheid.

Op zee heb ik de plastiek van de golven met al mijn zintuigen kunnen ervaren. Ik heb er 10 jaar van kunnen genieten als zeeman. In de machinekamer bouwde ik s'nachts, tijdens de hondewacht, met de olieman enorme installaties met poppen die wij maakten van poetskatoen. We bonden ze met draad aan bewegende pompen en machines, zodat een wilde dans ontstond.Tegen 04.00 uur braken we deze installatie dan weer af voordat de anderen beneden kwamen.

Indeling in disciplines heeft mij door het autodidactische aspect van mijn werk nooit zo aangesproken. Ook na de akademie is dit zo gebleven. Ik werk met allerlei materialen en technieken, maar laat me vooral leiden door waar toevallen me in voeren. Het denken, mijmeren, mijn herinneringen brengen mij in het nu naar de toekomst en actie. Eenmaal in actie volgt als vanzelf het een op het ander.

Mijn werk, doen,voelen en denken, lijkt op het verhaal van Parcifal en de graal. Een zoektocht naar het mysterie van zon, maan, mens en energie.
Ieder mens is een mysterieplaats en de beproevingen zitten nu in het leven van ieder mens. De grote mysterieplaatsen worden toeristisch druk bezocht, o.a. Egypte, Griekenland. Wat me met die oude inwijdingsplaatsen als toerist aan moeten is de vraag. Het geheim is in mij zelf.

Op zee ben ik gegrepen door de zon die door stuivend water scheen, met daarbij glinsterende vissen die boven water sprongen.
Een enorm groot vat vol geheimen die zich openbaarden in hun mysterie.
Nog steeds wordt ik getroffen door de enorme schoonheid van modder en gistende slootjes in het volle zonlicht. Ik zie dan de schilderijen van Monet (waterlelies e.a.). Ik kan het niet laten om het positieve in de werkelijkheid te zien, door er mee aan de slag te gaan komt er  energie vrij om balans te brengen in de vele negatieve houdingen en gebeurtenissen in dezelfde werkelijkheid.
Mijn houten beelden ben ik steeds verder open gaan werken, daarvoor bleek een kettingzaag heel geschikt. Ik kan dan razendsnel een idee uitwerken en er dan rustig aan verder werken, terwijl het beeld een geheel blijft. Ik zaag zoveel weg dat het beeld nog maar net aan elkaar blijft hangen. Ik ontmaterialiseer a.h.w. Het licht krijgt er vrij spel in. Het licht lijkt als het ware van binnen uit te komen.

Ook het schilderen (tekenen) van mensfiguren in grote vlakke stukken hout, rechtstreeks met de kettingzaag, vind ik erg leuk.
Zo zocht ik naar een rond stuk hout en vond dat bij de kringloop winkel in de vorm van een dikke ronde eiken tafel. Ik tekende/zaagde een vrouw in een achterover gebogen houding en werkte dit plastisch verder uit, geheel en enkel met de kettingzaag. Tot mijn grote verrassing kwam ik deze figuur later tegen in een boek over astrologie. Ik heb er toen de dierenriem bij gesneden. Ook van de kringloop is de prachtige precies passende glasplaat op de "astrologie" hemeltafel. Zo wordt deze ook nog bruikbaar voor nette mensen.

Michiel Gieskes
Michiel Gieskes